Clemency - Korku

Epeyce lejyonum var, özüm ateşle boyalı
Farklı gezegen olgusunda bilinmeyen bir varlığım yarattığım
Kanla beslenirim kurbanlarımı ölümle tanıştırıp
Her an kafamda kurgular döner, insan ırkı savaştığım
Bulunamayan bir katilim ben, çünkü delili yok
Varlığımdan rahatsız hep insanoğlu deliriyor
Senin için darağacı dünyam, iplerin geriliyor
Sana da elveda çünkü yeni bir cellat diriliyor
Günah biriktirip yığınla intikam yarattınız
İnandığın yalanı takmam çünkü ben bir tarafsızım
Bıraktığım bu miras hepinizin o son saatleri
Ne zaman elveda dediysem bilin ki tutar vaatlerim
Yansımanım aynalardan bedenim tütsü dumanı
Bütün damarlarında kan yerine ölümün zehri dolanır
Somut olarak bir leşsin ruh bedenden ayrılınca
Düşman sebebi olmasaydın insan başlamazdı kurmaca

NAKARAT
Korku sarar her tarafı
Tılsım nedeni bertarafın
Ben varım büyünün en karası
Son durak, son durak burası


Sohbetimde boğul, benim yakın teması şerre yor
Dışımda kin, içimde merhamet adımdan zerre yok
Kabus hali çırpınış, boşa çıkardı gayeni
Bilme beni, ben bilinmeyen bir kitabın ayini
Hep intihar düşüncenim, canından kurtul hissiyim
Dinledikçe beyninin şakaklarında dipteyim
Ve her bir katliama farklı teknik, üretkenim
Hırsa yenik düştüğümde katre kanı tüketenim
Severim artık elvedayı, sen giderken izlemeyi
Bedenin cana vedası bu, toprağına meyil
Benim bütün alerjim insanoğlu, sebebi sen değil
Yaşamı terk ederken damara zerk eder bu zehir
Derin rüyada neyse uykun, ölüm de aynı
Ne bir güven kalır ne korku, etinden ayrı
Genelde muskanın içinde tarifim, gelince davet
O düşlediğin kin kesilir sunduğumda lanet

NAKARAT
Korku sarar her tarafı
Tılsım nedeni bertarafın
Ben varım büyünün en karası
Son durak, son durak burası