Avva - Möcüze Adam

İllerdir sen deme yaşamıram ki heç,
Tekliyin acısı dünyalar qeder.
Heyatıma sen geldin bir az gec,
Amma yaxşı ki geldin, möcüze adam.

Sen geldin, heyatım deyişdi birden,
Soyuq qış qelbimde çevrildi yaza.
Bir toxunuşunla solan çiçekler,
Açıldı yeniden, möcüze adam.

Danışmadan duydu ağrılarımı,
Sakitce hiss etdin qayğılarımı.
Mene heyat verdi, şefqet dolusu,
Bir güneş tək parladı, möcüze adam.

Gözlerimde bir zaman olan keder,
Seninle sevince çevrildi yene.
Keçmişin yükünü götürdün menden,
Meni men etdin Sen, möcüze adam.