Ummon - Sen meniki emassan

Сўнгги пайт
Кечалари қонгироқ қилсам, доим бўлар банд,
Конглим негадир гаш, балки кўнглим ҳақ, балки ноҳақ.
Борми ози козларингда ҳақиқат?
Ё шунчаки ўтказмоқдамизми вақт?

Хат ёзиб бошладим ололмаганимдан кейин жавоб,
Нега мани йўналишимга жавоб бермаяпсан десам,
Дейди: “Бор ёнимда одам,
Дугонам билан сирлашиб ётибман”.
Бу сирларинг ким ҳақидалигини биламан,
Сан мани алдама, алдашга уринма.
Ким у, қайда ишлашини ҳам биламан,
Юрак йиғла майли, лекин забон индама.
Қани бу ёлғонлар қайгача борар экан,
Виждон дегани оз бўлса ҳам қийналармикин?
Кўрамиз нима фойда топа олар экан,
Ютармикин ёки ютказармикин.
Аламлар эзарди, ахир биламан бу ҳақиқатни,
Аламлар эзарди, нега бунчалар сохтасан?
Ахир гўл эмасман, ҳаммасидан бохабарман,
Агар ойлаб корсам, сендайин қизга мос эмасман.
Сен меники эмассан,
Сен меники бўлмайсан ҳеч қачон.
Туйғулар жон бера бошлади,
Конгил ёмон огрий бошлади
Сен меники эмассан,
Сен меники бўлмайсан ҳеч қачон.
Туйғулар жон бера бошлади,
Конгил ёмон огрий бошлади. 
Ҳа, ҳаммасидан хабарим бор,
Яширишдан фойда йўқ, тан ол.
Ол ҳамма нарсаларингни, олиб кет,
Бориб унга энди мани йўқлигимни айт.
Бор, югур энди у томон,
Ахир устимдан юрардинг қилмасдан ор.
Ҳа юрагим тор, сандан бошқаси сиғмасди,
Бор, юраги кенгларга бор.
Сан биринчи кўришган кунинг у билан,
Ишонч чизигини кесиб отган кунингдан,
Юзимга қўйдинг оёқ деб ҳисоблайман
Ва сани эшитишни ҳам истамайман.
Баҳоналарингни бориб, энди унга айт,
Кечирим сорама, санда ози борми бет?
Хиёнатингни қайси аҳмоқ кечираркин?
Энди сани мандайин ким севаркин?
Алдаб юрган лабларидан,
Ўзини тутиши, гапларидан,
Узоқлашиб қолганидан,
Сезардим ёлғонларини.
Юрагим хасратларидан,
Очиб юрган авратларидан,
Қимматбаҳо занжирларидан,
Сезардим ёлғонларини.
Сен меники эмассан,
Сен меники бўлмайсан ҳеч қачон.
Туйғулар жон бера бошлади,
Конгил ёмон огрий бошлади. 
Сен меники эмассан,
Сен меники бўлмайсан ҳеч қачон.
Туйғулар жон бера бошлади,
Конгил ёмон огрий бошлади.